Bir damla gözyaşı''ANTİGONE''

     Tragedyanın en büyük şairi Sofokles'in (iö.496_406)'Thebai üçlmesinden biri olan Antigone,Dünya edebiyatında 'ilk direniş' örneği sayılmaktadır.

      İki kardeşini birbirleriyle savaşırken öldürmesinden dolayı amca sı Kral Kreon,kardeşlerden birinin devlet törenleriyle gömülmesini,diğer kardeşin kendi kentine saldırdığından dolayı ceset-inin kurtlara kuşlara yem edilmemesi için dışarıda bırakma emrini vererek    Polyneikes.in hain olarak açıkta cesedinin çürümesi,Eteokles’in ölümünü yüceltilmesi gerektiğini ve gereğinin yapılması için emir verir.

     4 kardeş ten geriye talihsizliklerinin bunula da  kalmayacağının''İsmene ve Antigone'kardeşler önünde yas tutarlar ve kardeşinin diğerinin cesetinin neden gömülmediğini sorgular ve yüce tanrılar deseydi bana bunu sorgulamadan uygulardım ama bunu diyen bir insan ve sadece durum için karar alındığından dolayı bu karar karşı çıkar ve kardeşinin cesetini bütün söylenenlere aldırış etmeden kanunları hiçe sayarak gömmeye karar verir,kardeşi ismenenin korktuğunu görünce kendi halleder herşeyi ve dediğini de yapar kuralları çiğner,  telafisi olmayacak bir hakkın kaybolmasını önlemektir niyeti.Telafisi olabilecek bir hakkın yitiminde ise yasaların yanında yer alacağını -eserde- açıkça belirtiyor:

“...Ama akıllı insanlar davranışlarımı yüceltir. Çünkü eğer ana olabilseydim, evladım için, ölen kocam için asla iktidara karşı gelmezdim böyle bir davranışla. Bunu bana söyleten yasa nedir? Kocam ölecek olsaydı, başka birini bulurdum, ondan da bir çocuğum olurdu, birini kaybettiysem eğer. Ancak Hades’teyse çoktan anayla baba, insanın başka kardeşi olamaz bir daha. İşte ben bu yasaya göre gömdüm seni sevgili kardeşim...”*                                   

     

 Kral Kreon bunu yapanın öz yeğeni de olsa affedilemiyeceğini,ve onu bir mağarada kapanarak ölüme derk edilmesini ister.Antigone aynı zamanda oğlunun da nişanlısıdır.Oğlunun her ne olursa olsun kurallara sadık kalacağını düşünür ve oğlununda kararını almak için çağırır.Ama oğlunda beklenmedik bi cevap gelir .Baba, senin bu sözlerinde hakikat bulunmadığını söyleyemem ve bu gerçeği anlamazlık edemem. Fakat ben, şehir halkımın bu genç kız için nasıl yanıp yakıldığını gizliden gizliye duyabiliyorum: bütün bu kadınların en masumu olan bu genç kızın böyle asil bir hareketten dolayı feci bir şekilde öldürüleceğini söylüyorlar. Halk karanlıkta birbirine fısıldıyor. “Kanlı bir dövüşte ölen bir tanecik sevgili kardeşini mezarsız ve aç köpeklerle yırtıcı kuşların elinde bırakmayan bu kadın altın bir şeref mükâfatına layık değil midir?” Baba, ne olur ısrarla bir noktaya saplanıp yalnız senin istediğin şeyin doğru ve bunun dışında her şeyin yanlış olduğunu kabul etme. Başkalarından bir şey öğrenmekle ve dik kafalı olmamakla hiçbir akıllı adamın şerefi azalmaz. Kararını değiştir, hiddetinden vazgeç.

 Ey mezar, ey kayalar içinde oyulmuş gelin odası, ey içinde ebediyen oturacağım karanlık zindan! Ben şimdi oraya, soyumdan olan insanların yanına gidiyorum. Fakat içimi bir ümit kaplıyor: babam beni sevinçle karşılayacak. Anneciğim, sen de sevineceksin! Ey sevgili kardeşlerim, siz de memnun olacaksınız! Öldükten sonra ben sizi bu ellerimle yıkadım, giydirip süsledim ve mezarınıza sular döktüm. İşte, ey Polyneikes, senin vücudunu toprakla örttüğüm için gördüğüm mükâfat bu oldu. Ama iyi insanların nazarında, sana karşı gösterdiğim saygıda haklıydım. Her şeyden evvel bunu düşünerek sana ölümünde saygı gösterdim, ve işte bunun için yaptıklarım Kreon’a bir cürüm gibi, küstahça bir isyan gibi geliyor. Ah sevgili kardeşim! Ben, zavallı dostlardan mahrum, terk edilmiş olarak, canlı canlı, ölülerin karanlık çukuruna ineceğim.
        
        GÜNÜMÜZDE HALA SÜRÜP GİDEN,'İNSAN DEVLET İÇİN DEĞİL,DEVLET İNSAN İÇİN VARDIR'tartışmasına 2500 öncesinden gelen bir yanıttır.